Κάτι σαν το παζάρι της Γουμένισσας, αλλά στην άλλη μεριά του πλανήτη.
Πρόκειται για ένα διάσημο Σαββατιάτικο παζάρι στην περιοχή San Ángel στην πόλη του Μεξικού.
Μου θυμίζει το παζάρι της Γουμένισσας, της πατρίδας μου στην κεντρική Μακεδονία, ή θέλω να μου το θυμίζει.
Εντάξει, δεν είναι ακριβώς σαν το δικό μας παζάρι το Σάββατο, όπου θα δεις κυρίως ζαρζαβατικά, αλλά έχει την ίδια ατμόσφαιρα.
Κόσμος πάει κι έρχεται, κάθεται να φάει, να πιει, να συναντήσει φίλους, να χαλαρώσει.
Αντί για ζαρζαβατικά, θα δεις κυρίως τέχνη. Έχει καλλιτέχνες που πουλούν την τέχνη τους σε προσιτές και πιο τσιμπημένες ή παντελώς απλησίαστες τιμές, έχει πλανόδιους με κάθε είδους αντικείμενα προς πώληση, όπως κοσμήματα, είδη για το σπίτι, ρούχα, παιχνίδια, διακοσμητικά, έχει μουσικούς – τους επονομαζόμενους μαριάτσι (mariachi) – έχει street food (φαγητό στον δρόμο), εστιατόρια με τάκος, καφετέριες - γίνεται ένας χαμός από χρώματα, φωνές και μυρωδιές.
Το λατρεύω αυτό το παζάρι.
Μπορεί να μην έχει πλατάνια σαν την πλατεία της Γουμένισσας, αλλά έχει πολλά άλλα δέντρα, τα πιο νόστιμα τάκος που έχω φάει μέχρι στιγμής στο Μεξικό, κρύο, μη αλκοολούχο ρόφημα από ταμάρινδο (tamarindo) και γάλα ρυζιού με κανέλα (horchata).
Και η νοσταλγία για την πατρίδα φαίνεται κάπως σαν ένα καράβι που σαλπάρει και το βλέπεις σιγά σιγά να απομακρύνεται από το λιμάνι.
Comentários